Najwyższe czeskie góry oraz ich pogórze są wyjątkowe dzięki swojemu położeniu, historii i przyrodzie. Pokryte tundrą ich najwyższe partie przypominają swym krajobrazem raczej oddaloną o tysiące kilometrów Arktykę. Trochę niżej na zboczach występują lasy świerkowe i bukowe, na łąkach rozsiane są pasterskie chaty, w dolinach pełno uroczych potoków i rzek, a wokół nich ośrodki górskie – te hałaśliwe i te spokojne.
Duża część polskich i czeskich Karkonoszy objęta jest ochroną w ramach parku narodowego. Z powodu swej wyjątkowości uznane zostały też za rezerwat biosfery Unesco. Mimo to jednak zarówno w górach, jak i na pogórzu istnieje wiele możliwości spędzenia aktywnego urlopu. Od wiosny do jesieni skorzystać można z niezliczonych pieszych i rowerowych szlaków turystycznych. Na zimę przygotowywane są setki kilometrów tras biegowych i zjazdowych.
W górach oraz w ośrodkach górskich zawsze znajdzie się coś do obejrzenia i wypróbowania.
KARKONOSZE – GÓRY WRAŻEŃ!!
Wyszukiwanie: |
Ogólne | Geografia | Historia | Przyroda- | Klimat, pogoda | Ochrona przyrody | Geologia, geomorfologia | Flora | Fauna | Turystyka- | Informacje dla turystów | Turystyka | Sporty outdoorowe | Zabytki | Osobistości- | Artyści | Przedsiębiorcy | Sportowcy
O regionie(znaleziono: 11 z 95 pozycji w kategorii: O regionie) Przeważającą część polskich Karkonoszy oraz cały grzbiet główny od Harrachova aż do Śnieżki tworzy granit. Rozżarzona magma granitowa dostała się w okresie paleozoiku do okolicznych łupków krystalicznych i wytworzyła masyw granitowy o grubości aż do 5 km. W miejscu styku magmy granitowej ze skałami węglanowymi powstały karkonoskie złoża rudy (Obří důl, Svatý Petr, Malá Úpa). Skałami, które najczęściej występują w czeskich Karkonoszach to łupki krystaliczne (w polskich - granity), a takźe gnejsy, łupki łyszczykowe, tylllity i kwarcyty. Powstały one w okresie protezoiku i paleozoiku przed mniej więcej pół miliardem lat. Olbrzymie ciśnienia i temperatury, występujące podczas procesów powstawania gór przetopiły w tym okresie pierwotne warstwy osadów morskich i wulkanicznych na nowe skały. Dla wielu łupków krystalicznych jest charakterystyczna struktura warstwowa. We wnętrzu łupków krystalicznych występują wtrącenia, soczewki wapni krystalicznych oraz dolomitów. W kilku miejscach w Karkonoszach są one wydobywane (Černý Důl, Horní Lánov, Suchý důl, przed tym również Strážné). Po przeszlifowaniu są stosowane jako wykładziny (marmur), do produkcji wapna itp. W wapniach tworzą się również w Karkonoszach mniejsze jaskinie. W Karkonoszach znajduje się ponad dwadzieścia niewielkich jaskiń, przede wszystkim na ich wschodniej i południowej krawędzi. Powstały w konsekwencji cyrkulacji wody w warstwach wapnia. Większość z nich nie posiada nawet wejść naturalnych z góry – prawie wszystkie wejścia zostały odkryte podczas wydobywania wapnia w kamieniołomach. Niektóre – być może – jeszcze czekają na odkrycie. Podczas epoki lodowej w okresie starszego czwartorzędu powstało w Karkonoszach parę języków lodowców, przesuwających się do kotlin. Masy lodu, które powoli przesuwały się na dół wyżłobiły końce doliny do kształtu tzw. ‘kotła‘ i – następnie – kotlinę do kształtu litery U (kotliny, które wyżłobiła rzeka posiadają przekrój poprzeczny w Dla górnych regionów – tak samo jak i dla zboczy na polskiej stronie głównego grzbietu – są charakterystyczne, pojedyncze skały w kształcie wieży, nazywane kamieniami lub skałami. Powstały podczas mezozoiku i trzeciorzędu, kiedy to zostały naruszone przez Na większej powierzchni szczytowych partii Karkonoszy erozja mrozowa spowodowała powstanie ‚mórz‘, składających się z kamieni i resztek skał. Jeśli obserwujemy to zjawisko z ‚lotu ptaka‘ lub przy uważnym obserwowaniu w terenie wtedy możemy zauważyć, że kamienie formują się do pewnego rodzaju ornamentów w kształcie kręgu – ‚poligonów‘. Nie chodzi o żadne cywilizacje pozaziemskie, ale o działanie mrozu. W najwyższych rejonach Karkonoszy posiada swoje źródła kilka strumieni i rzek. Po drodze do kotliny muszą przezwyciężyć duże różnice wysokości – w takich miejscach powstają wodospady. Największe z nich znajdziemy na stromych zboczach dużych dolin polodowcowych – jest to Labský důl, Úpská jáma itp. Najwyższym wodospadem jest wodospad Pančavy (149 m. ) na krawędzi Łabskiej kotliny. Rzeczka Pančava wypływa z Torfowiska Pančavskiego (blisko źródła Łaby), następnie spada kaskadami na dno kotliny i po chwili wpływa do Łaby. W pobliżu wodospadu znajduje się trasa turystyczna i można tutaj zatrzymać się w dwóch miejscach widokowych. W pobliżu wodospadów spotkamy szereg rzadkich gatunków roślin i zwierząt, którym odpowiada duża wilgotność tego środowiska. Rodzajem erozji wodnej jest tzw. eworsja, która drąży dno rzeki przez szlifowanie okruchami skał, które są obracane wirami wodnymi (tak jak papierem ściernym). Tam, gdzie dzięki kształtowi koryta powstają wiry wodne, woda wydrąża okrągłe wgłębienia, które są nazywane ‚kotłami eworsyjnymi‘. W karkonoskich rzekach i strumieniach wspomniane zjawisko występuje często. |