W poniedziałek wielkanocny 24 marca 1913 r. odbywała się ósma edycja międzynarodowych zawodów w biegu na nartach na 50 km ze startem na Labskiej boudzie, trzema pętlami na grzbietach i metą w ośrodku Horní Mísečky. Na starcie stanęło 6 zawodników (4 Czechów i 2 Niemców), między którymi był też ogólnie szanowany mistrz Bohumil Hanč. Podczas zawodów ciepła przedwiosenna pogoda drastycznie się pogorszyła, rozpętała się śnieżyca. Wszyscy zawodnicy stopniowo poddawali się, jedynie Hanč, w samej koszuli i bez czapki, biegł dalej i nie słyszał informacji o przerwaniu zawodów. Koło Kamieni Harracha (Harrachovy kameny) spotkał się z przyjacielem Václawem Vrbatą, który przyszedł z miejscowości Mříčná, aby go dopingować. Vrbata dał mu swój płaszcz i czapkę; Hanč pobiegł dalej. Tymczasem koledzy, zaniepokojeni jego długą nieobecnością, wyruszyli na poszukiwanie. W okolicy dzisiejszej „Mohyly“, czyli pomnika poświęconego Hančowi i Vrbacie, znalazł go półżywego inny zawodnik Emerich Rath. Zdjął mu narty, ale w głębokim śniegu był go w stanie dowlec jedynie kawałek nad wodospad Panczawy (Pančavský vodopád). Wrócił po pomoc do Labskiej boudy i padł z wysiłku. Grupa ratunkowa przywiozła Bohumila Hanča już bez oznak życia, lekarz stwierdził śmierć z powodu niewydolności serca. Po mniej więcej dwóch godzinach koło pozostawionych nart Hanča znaleziony został zamarznięty Václav Vrbata, który prawdopodobnie zabłądził we mgle.
Na uroczystości żałobne, które odbyły się w Jilemnicy, przyszły się pożegnać całe góry, przemówienie wygłosił nauczyciel Jan Buchar.

Jan Buchar urodził się w miejscowości Mříčná koło Jilemnicy. Został nauczycielem, w 1884 r. rozpoczął pracę jako administrator jednoklasowej szkoły w Dolních Štěpanicach. Bardzo zaangażował się w turystykę, stając się jednym z jej pionierów. W roku 1888 został założony Klub Czeskich Turystów, który zaczął wydawać swoje czasopismo. W jego pierwszym numerze Jan Buchar zamieścił artykuł „Naprzód w Karkonosze!“ („Vzhůru do Krkonoš“). Pod koniec 1892 roku wyruszył pojedynczo – właśnie udało mu się zdobyć narty – na wyprawę na wzgórze Žalý, rozpoczynając tym samym nową erę turystyki zimowej w Karkonoszach. W 1894 roku wychodzi pierwszy dotyczący nart artykuł Buchara pt. „Nowy sport zimowy“ („Nový zimní sport“), a rok później instruktaż jazdy na nartach pt. „Ski“. Był to pierwszy metodyczny artykuł dotyczący jazdy na nartach w historii czeskiego narciarstwa.

Kiedy Josef Rössler-Ořovský dowiedział się w roku 1893 o próbach uprawiania narciarstwa w Karkonoszach, postanowił nawiązać kontakt z sekretarzem sekcji Klubu Czeskich Turystów (Klub českých turistů) w mieście Jilemnice Janem Bucharem, z którym łączyła go potem dożywotnia przyjaźń. Obaj – Buchar i Rössler-Ořovský – stali się prekursorami sportów zimowych w tych górach.